Σ' ένα παγκάκι, πλάι στη θάλασσα...
"ο τρόπος που ΜΕ φιλούσες...
ήταν ο τρόπος που ΣΕ φιλούσα
ήταν το ίδιο
ήταν σαν ο ένας να προκαλεί τον άλλο
και να ανταποκρίνεται
σαν τα χείλη μας να "έψαχναν"
τα χείλη του άλλου
με κάθε τρόπο
έβγαινε από "εκεί" κάθε πιθανό συναίσθημα
σαν να ήταν η μοναδική του διέξοδος
τα χείλη μου... ταίριαξαν στα δικά σου
κόλλησαν
δεν ήθελα, σχεδόν, να αναπνεύσω
και αν το έκανα, ήθελα να ήταν η δική σου ανάσα"
Ένα χρόνο μετά...
"ο τρόπος που ΜΕ φιλάς..
είναι ο τρόπος που ΣΕ φιλώ
είναι το ίδιο
είναι σαν ο ένας να προκαλεί τον άλλο
και να ανταποκρίνεται
σαν τα χείλη μας να "ψάχνουν"
τα χείλη του άλλου
με κάθε τρόπο
βγαίνει από "εκεί" κάθε πιθανό συναίσθημα
σαν να είναι η μοναδική του διέξοδος
τα χείλη μου... ταίριαζουν στα δικά σου
κολλάνε
δεν θέλω, σχεδόν, να αναπνεύσω
και αν το κάνω, θέλω να είναι η δική σου ανάσα"
3 σχόλια:
Καλώς σε βρήκα!!
Η ψυχή σου είναι πολύ κοντά στη δική μου, και η καρδιά σου γεμάτη αγάπη! Εύχομαι ο Θεός και η μοίρα ποτέ να μην τα φέρουν έτσι και πονέσεις! Γιατί όταν συμβεί κάτι τέτοιο, πίστεψέ με, γκρεμίζεται ο κόσμος, και πρέπει κανείς να βρει δύναμη, τεράστια δύναμη να συνεχίσει!
Σε φιλώ πολύ!
η εκκλησιά του έρωτα μοιάζει να 'ναι εδώ... που αλλού θα μπορούσα να σε βρώ?
χαίρομαι που σε βρίσκω τόσο καλά κι ανάβω ένα κεράκι στην εκκλησιά σου για καλή τύχη
φάντασμα
Ερωτάκι μου ευχαριστώ για την ευχή σου... Όσο για την καρδιά μου τη γεμάτη αγάπη, όπως λες, Αυτός ευθύνεται...Μόνο Αυτός...
Καλώς σε βρήκα κι εγώ...
Φαντασματάκι μου...
Μα...πώς; Αλήθεια πώς;
Ευχαριστώ για το κερί...Ευχαριστώ για πολλά...
Δημοσίευση σχολίου