- Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μου έτσι...αυθόρμητα;
- Χμ... Ένα τραγούδι?
- Αχχχ... Ό,τι θέλεις μικρούλι μου
- Αυτό θα μοιραζόμουν, άντε και μια τάρτα σοκολάτα...
- Παίρνω λοιπόν την τάρτα και περιμένω το τραγούδι
- Ξέρεις ένα που λέει... Αχ δεν το θυμάμαι καλά.... Έχει τίτλο "Το βαλς"...
Ο παγωμένος Δούναβης της καρδιάς μου
σταμάτησε ξαφνικά να κυλά
Τα νερά του δεν πήγαιναν πουθενά
κι ό,τι αγάπησα και μ' αγάπησε νόμισα
πως χάθηκε στα σκοτεινά και παντοτινά
Ώσπου ξανάρθες και μου 'δωσες το χέρι,
έλα προστάζεις, η αγάπη είναι φωτιά
Τη ζωή μου θύμισες και να 'ταν μόνο ετούτο,
μ' έσυρες κι αρχίσαμε τους κύκλους του χορού
και το βαλς σαν βάλσαμο το νοιώθω μεσ' το αίμα
σαν κραυγή του θάνατου σαν γέλιο ενός μωρού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου